GERİ DÖN

Ders Öğretim Planı


Dersin Kodu Dersin Adı Dersin Türü Yıl Yarıyıl AKTS
İLTBZ621 YENİ POPÜLİZM VE MEDYA Seçmeli Ders Grubu 1 1 6,00

Doktora


Türkçe


Bu modülde, toplumsal yaşamda sıklıkla karşılaşılan ancak tam olarak kavranamayan popülizmin durumunu ortaya koymak amaçlanmaktadır.


Doç. Dr. Barış YETKİN


1 Demokrasi, sivil toplum, iktidar (siyasal ve ekonomik) kavramlarını göz önüne alarak toplumsal ilişkileri ve dolayısıyla siyasal iletişimin işleyişini araştırırlar.
2 Pragmatizm (ideoloji karşıtlığı), popülizm (elit karşıtlığı) ve kişiselcilik (parti karşıtlığı) unsurlarını üstünde toplayan yeni popülist politik kültürü tanırlar.
3 İletişim tarzı olarak kullandığı stratejileri ve medyanın kullanımında karşılıklı ilişkilerin nasıl oluştuğunu bilirler.
4 Popülizmin siyasal iletişim sürecindeki işlevini ve önemini kavrarlar.
5 Popülizmin yeni gerçeklik yaratmada medyanın işlevini kavrarlar.

Birinci Öğretim


Yok


Yok


Bu modül, soğuk savaş dönemi sonunda ortaya çıkan yeni popülizm ile medyanın ilişkisini incelemektedir.


Hafta Teorik Uygulama Laboratuvar
1 Giriş -Popülizm, temel kavramlar, stratejiler Yok
2 Popülizm, demokrasi ve hegemonya
3 Popülizm bağlamı (eski ve yeni)
4 Klasik popülizm
5 Latin Amerika popülizmleri, Orta Avrupa Popülizmleri
6 Türkiye’de popülizm
7 Yeni popülizm nedir?
8 Ara Sınav Haftası
9 Medya, medyanın toplumsal iletişim sistemindeki yeri
10 Medya popülizmi ya da popülist medya
11 Yeni medya, Sosyal medya, polarizasyon, radikalleşme ve popülizm
12 Popülizm bağlamında siyaset-medya ilişkisi
13 Medya, Siyaset ve Kamuoyu İlişkilerinin Görünümleri (Popülizm ve medya bağlamında güncel değerlendirmeler
14 Kapanış -Medya, Siyaset ve Kamuoyu İlişkilerinin Analizi
15 Ders sunumu
16 Final Sınavı

Hafta 1-7 (Popülizm) ˗ Abts K. ve Rummens S. (2007). Populism Versus Democracy [Demokrasiye Karşı Popülizm]. PoliticalStudies, 55(2), 405-424. ˗ Arditi B. (2010). Liberalizmin Kıyılarında Siyaset: Farklılık, Popülizm, Devrim, Ajitasyon (E. Ayhan, Çev.). İstanbul: Metis. Canovan M. (1981). Populism, New York: Harcourt Brace Javonovich. ˗ Deren Van HetHof S. (2010). Siyasal İletişimde Karşılaştırmalı Popülizm Çözümlemesi. Seninle Benim Aramda Kocaman Bir Fark Var. T. Durna (Der.). Medyadan Söylemler (s. 217- 263). İstanbul: Libra. ˗ Erdoğan N. (1998). Demokratik Soldan Devrimci Yol’a: 1970’lerde Sol Popülizm Üzerine Notlar [Elektronik Sürüm]. Toplum ve Bilim, (78), 22-37, Erişim: 13 Kasım 2008, http://tulp.leidenuniv.nl/content_docs/wap/ ne.pdf. ˗ Jagers J. ve Walgrave S. (2007). Populism as Political Communication Style: An Empirical Study of Political Parties’ Discourse in Belgium [Siyasal İletişim Tarzı Olarak Popülizm: Belçika’daki Siyasi Partilerin Bir Ampirik Çalışması]. European Journal of Political Research, (46), 319–345. ˗ Kamrava M. (1998). Pseudo-Democratic Politics and Populist Possibilities: The Rise and Demise of Turkey’s Refah Party [Sözde-Demokratik Siyaset ve Popülist Olasılıklar: Türkiye’nin Refah Partisi’nin Yükselişi ve Ölümü]. British Journal of Middle Eastern Studies, 25(2), 275-301 ˗ Karaömerlioğlu M. A. (1998). Bir Tepeden Reform Denemesi: Çiftçiyi Topraklandırma Kanununun Hikâyesi. Birikim, (107), 31-47. ˗ Karaömerlioğlu M. A. (2001a). Rus Popülizmi Üzerine. Toplum ve Bilim, (88), 235-250. ˗ Karaömerlioğlu M. A. (2001b). Tek Parti Döneminde Halkevleri ve Halkçılık. Toplum ve Bilim, (88), 163-187. ˗ Köker L. (2007). Modernleşme, Kemalizm ve Demokrasi. İstanbul: İletişim Yayınları. - Laclau E. (1998). İdeoloji ve Politika (H. Sarıca, Çev.). İstanbul: Belge Yayınları. ˗ Laclau E. (2007). Popülist Akıl Üzerine (N. B. Çelik, Çev.). Ankara: Epos Yayınları. ˗ Laclau E. (2011). Popülizm: Bir Ad Ne İçerir? (H. Özen, Çev.). Atılım Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 135-146. ˗ Miller D., Coleman J., Connolly W. ve Ryan A. (1994). Popülizm. Siyasal Düşünce Ansiklopedisi (1, s. 326-327). (B. Peker ve N. Kıraç Çev.), Ankara: Ümit Yayıncılık. ˗ Mouffe C. (2002). ‘Siyasetin Sonu’ ve Sağ Kanat Popülizmin Meydan Okuması. Birikim, (163- 164), 94-95. ˗ Schneider, W. (1994). Political Psychology. Vol. 15, No. 4, pp. 779-784 ˗ Taggart P. (2004). Popülizm (B. Yıldırım Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları. ˗ Toprak Z. (1992). Popülizm ve Türkiye’deki Boyutları [Elektronik Sürüm]. Tarih ve Toplum- Tarık Zafer Tunaya’ya Armağan (s. 41-65). İstanbul: Cem Yayınları; Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği, Erişim: 25 Mayıs 2009, http://www.obarsiv. com/cts_zafer_ toprak.html. ˗ Wodak R. (2003). Populist Discourses: The Rhetoric of Exclusion in Written Genres [Popülist Söylemler: Yazılı Türlerde Dışlamanın Retoriği]. Document Design: Journal of Researchand Problem Solving, 4(2), 133-148. Hafta 10-15 (Medya, sosyal medya ve siyaset kesişmesi) ˗ Araújo, B. & Prior, H. (2020). Framing Political Populism: The Role of Media in Framing the Election of Jair Bolsonaro. Journalism Practice. doi: 10.1080/17512786.2019.1709881 ˗ Atay, A. D. (2018). Sosyal Medya Popülizmi ve Siyasi Hiciv: KKTC 2018 Erken Genel Seçimlerinde Bağımsız Aday Olan Çetin Sadeli Örneği. Uluslararası Dijital Çağda İletişim Sempozyumu, 18-19 Ekim 2018, Mersin, Türkiye, Bildiriler içinde. Mersin: Mersin Üniversitesi İletişim Fakültesi. ˗ Canovan, M. (1999). Trust the People! Populism and the Two Faces of Democracy. PoliticalS tudies, 47(1), 2-16. ˗ Ekman, M. (2014) The dark side of online activism: Swedish right-wing extremist video activism on YouTube. Medie Kultur: Journal of media and communication research (30):79-99. ˗ Engesser, S., Ernst, N., Esser, F &Büchel, F. (2017). Populism and social media: how politicians spread a fragmented ideology. Information, Communication & Society, 20(8), 1109-1126. doi: 10.1080/1369118X.2016.1207697 ˗ Erdoğan, E. ve Erçetin, T. (2019). Popülist Liderlerinin Başarısına Medya Sistemleri Perspektifinden Bir Bakış: Birleşik Krallık, Hollanda ve Türkiye Karşılaştırması. Moment Dergi, 6(1), 38-74. ˗ Ernst, N., Engesser S., Büchel F., Blassnig S., & Esser F. (2017). Extreme parties and populism: an analysis of Facebook and Twitter across six countries. (Version 1). Taylor & Francis. https://doi.org/10.6084/m9.figshare.5047852.v1 ˗ Gerbaudo, P. (2018). Social media and populism: an elective affinity? Media, Culture&Society, 40(5), 745–753. https://doi.org/10.1177/0163443718772192 ˗ Herbst, S. (2003). Political Authority in a Mediated Age. Theory and Society, 32(4), 481-503. ˗ Herkman, J. (2019). Populism in political cartoons: caricatures of Nordic populist leaders. Popular Communication, 17(3), 252-267. doi: 10.1080/15405702.2019.1614183 ˗ Hünler, O. S. (2019). Popülist Sağ ve Sosyal Medyada Nefret Söylemi. Eleştirel Psikoloji Bülteni, (8), 6-23. ˗ Jagers J. &Walgrave S. (2007). Populism as Political Communication Style: An Empirical Study of Political Parties’ Discourse in Belgium. European Journal of Political Research, (46), 319–345. ˗ Krämer, B. (2014). Media populism: A Conceptual clarification and some theses on its effects’. Communication Theory, 24(1), 42-60. https://doi.org/10.1111/comt.12029 ˗ Krämer, B. (2017). Populist online practices: the function of the Internet in right-wing populism, Information, Communication & Society, 20(9), 1293-1309. doi: 10.1080/1369118X.2017.1328520 ˗ Lee, C.-C. &Li, H. (2018). ‘Media events’: firstquarter of a centuryandthenext. Media, Culture&Society, 40(1), 127–130. https://doi.org/10.1177/0163443717726008 ˗ Mudde, C. (2004). The Populist Zeitgeist, Government and Opposition, 39(4), 541-563. doi: 10.1111/j.1477-7053.2004.00135.x ˗ Postill, J. (2018). Populism and social media: a global perspective. Media, Culture & Society, 40(5), 754–765. https://doi.org/10.1177/0163443718772186 ˗ Sennett R. (2010), Kamusal İnsanın Çöküşü (S. Durak ve A. Yılmaz Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınevi. ˗ Spohr, D. (2017). Fake news and ideological polarization: Filter bubbles and selective exposure on social media. Business Information Review, 34(3), 150–160. https://doi.org/10.1177/0266382117722446 ˗ SvenEngesser, Nicole Ernst, Frank Esser & Florin Büchel (2017). Populism and social media: how politicians spread a fragmented ideology, Information, Communication & Society, 20:8, 1109-1126, DOI: 10.1080/1369118X.2016.1207697 ˗ Tang, G. (2017). Media populism in post-handover Hong Kong: an investigation of media framing of public finance. Chinese Journal of Communication, 10(4), 433-449. doi: 10.1080/17544750.2017.1394889




Yok


Etkinlikler Sayısı Süresi (saat) Toplam İş Yükü (saat)
Ara Sınav 1 1 1
Final Sınavı 1 1 1
Derse Katılım 15 3 45
Proje Sunma 2 20 40
Bireysel Çalışma 15 1 15
Ara Sınav İçin Bireysel Çalışma 1 16 16
Final Sınavı içiin Bireysel Çalışma 1 16 16
Okuma 15 3 45
Toplam İş Yükü (saat) 179

ÖÇ 1
ÖÇ 2
ÖÇ 3
ÖÇ 4
ÖÇ 5
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek