GERİ DÖN
Ders Öğretim Planı
| Dersin Kodu | Dersin Adı | Dersin Türü | Yıl | Yarıyıl | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|
| İLTBZ621 | YENİ POPÜLİZM VE MEDYA | Seçmeli Ders Grubu | 1 | 1 | 6,00 |
Dersin Seviyesi
Doktora
Dersin Sunulduğu Dil
Türkçe
Dersin Amacı
Bu modülde, toplumsal yaşamda sıklıkla karşılaşılan ancak tam olarak kavranamayan popülizmin durumunu ortaya koymak amaçlanmaktadır.
Dersi Veren Öğretim GörevlisiGörevlileri
Doç. Dr. Barış YETKİN
Öğrenme Çıktıları
| 1 | Demokrasi, sivil toplum, iktidar (siyasal ve ekonomik) kavramlarını göz önüne alarak toplumsal ilişkileri ve dolayısıyla siyasal iletişimin işleyişini araştırırlar. |
| 2 | Pragmatizm (ideoloji karşıtlığı), popülizm (elit karşıtlığı) ve kişiselcilik (parti karşıtlığı) unsurlarını üstünde toplayan yeni popülist politik kültürü tanırlar. |
| 3 | İletişim tarzı olarak kullandığı stratejileri ve medyanın kullanımında karşılıklı ilişkilerin nasıl oluştuğunu bilirler. |
| 4 | Popülizmin siyasal iletişim sürecindeki işlevini ve önemini kavrarlar. |
| 5 | Popülizmin yeni gerçeklik yaratmada medyanın işlevini kavrarlar. |
Öğrenim Türü
Birinci Öğretim
Dersin Ön Koşulu Olan Dersler
Yok
Ders İçin Önerilen Diğer Hususlar
Yok
Dersin İçeriği
Bu modül, soğuk savaş dönemi sonunda ortaya çıkan yeni popülizm ile medyanın ilişkisini incelemektedir.
Haftalık Ayrıntılı Ders İçeriği
| Hafta | Teorik | Uygulama | Laboratuvar |
|---|---|---|---|
| 1 | Giriş -Popülizm, temel kavramlar, stratejiler | Yok | |
| 2 | Popülizm, demokrasi ve hegemonya | ||
| 3 | Popülizm bağlamı (eski ve yeni) | ||
| 4 | Klasik popülizm | ||
| 5 | Latin Amerika popülizmleri, Orta Avrupa Popülizmleri | ||
| 6 | Türkiye’de popülizm | ||
| 7 | Yeni popülizm nedir? | ||
| 8 | Ara Sınav Haftası | ||
| 9 | Medya, medyanın toplumsal iletişim sistemindeki yeri | ||
| 10 | Medya popülizmi ya da popülist medya | ||
| 11 | Yeni medya, Sosyal medya, polarizasyon, radikalleşme ve popülizm | ||
| 12 | Popülizm bağlamında siyaset-medya ilişkisi | ||
| 13 | Medya, Siyaset ve Kamuoyu İlişkilerinin Görünümleri (Popülizm ve medya bağlamında güncel değerlendirmeler | ||
| 14 | Kapanış -Medya, Siyaset ve Kamuoyu İlişkilerinin Analizi | ||
| 15 | Ders sunumu | ||
| 16 | Final Sınavı |
Ders Kitabı Malzemesi Önerilen Kaynaklar
Hafta 1-7 (Popülizm) ˗ Abts K. ve Rummens S. (2007). Populism Versus Democracy [Demokrasiye Karşı Popülizm]. PoliticalStudies, 55(2), 405-424. ˗ Arditi B. (2010). Liberalizmin Kıyılarında Siyaset: Farklılık, Popülizm, Devrim, Ajitasyon (E. Ayhan, Çev.). İstanbul: Metis. Canovan M. (1981). Populism, New York: Harcourt Brace Javonovich. ˗ Deren Van HetHof S. (2010). Siyasal İletişimde Karşılaştırmalı Popülizm Çözümlemesi. Seninle Benim Aramda Kocaman Bir Fark Var. T. Durna (Der.). Medyadan Söylemler (s. 217- 263). İstanbul: Libra. ˗ Erdoğan N. (1998). Demokratik Soldan Devrimci Yol’a: 1970’lerde Sol Popülizm Üzerine Notlar [Elektronik Sürüm]. Toplum ve Bilim, (78), 22-37, Erişim: 13 Kasım 2008, http://tulp.leidenuniv.nl/content_docs/wap/ ne.pdf. ˗ Jagers J. ve Walgrave S. (2007). Populism as Political Communication Style: An Empirical Study of Political Parties’ Discourse in Belgium [Siyasal İletişim Tarzı Olarak Popülizm: Belçika’daki Siyasi Partilerin Bir Ampirik Çalışması]. European Journal of Political Research, (46), 319–345. ˗ Kamrava M. (1998). Pseudo-Democratic Politics and Populist Possibilities: The Rise and Demise of Turkey’s Refah Party [Sözde-Demokratik Siyaset ve Popülist Olasılıklar: Türkiye’nin Refah Partisi’nin Yükselişi ve Ölümü]. British Journal of Middle Eastern Studies, 25(2), 275-301 ˗ Karaömerlioğlu M. A. (1998). Bir Tepeden Reform Denemesi: Çiftçiyi Topraklandırma Kanununun Hikâyesi. Birikim, (107), 31-47. ˗ Karaömerlioğlu M. A. (2001a). Rus Popülizmi Üzerine. Toplum ve Bilim, (88), 235-250. ˗ Karaömerlioğlu M. A. (2001b). Tek Parti Döneminde Halkevleri ve Halkçılık. Toplum ve Bilim, (88), 163-187. ˗ Köker L. (2007). Modernleşme, Kemalizm ve Demokrasi. İstanbul: İletişim Yayınları. - Laclau E. (1998). İdeoloji ve Politika (H. Sarıca, Çev.). İstanbul: Belge Yayınları. ˗ Laclau E. (2007). Popülist Akıl Üzerine (N. B. Çelik, Çev.). Ankara: Epos Yayınları. ˗ Laclau E. (2011). Popülizm: Bir Ad Ne İçerir? (H. Özen, Çev.). Atılım Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 135-146. ˗ Miller D., Coleman J., Connolly W. ve Ryan A. (1994). Popülizm. Siyasal Düşünce Ansiklopedisi (1, s. 326-327). (B. Peker ve N. Kıraç Çev.), Ankara: Ümit Yayıncılık. ˗ Mouffe C. (2002). ‘Siyasetin Sonu’ ve Sağ Kanat Popülizmin Meydan Okuması. Birikim, (163- 164), 94-95. ˗ Schneider, W. (1994). Political Psychology. Vol. 15, No. 4, pp. 779-784 ˗ Taggart P. (2004). Popülizm (B. Yıldırım Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları. ˗ Toprak Z. (1992). Popülizm ve Türkiye’deki Boyutları [Elektronik Sürüm]. Tarih ve Toplum- Tarık Zafer Tunaya’ya Armağan (s. 41-65). İstanbul: Cem Yayınları; Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği, Erişim: 25 Mayıs 2009, http://www.obarsiv. com/cts_zafer_ toprak.html. ˗ Wodak R. (2003). Populist Discourses: The Rhetoric of Exclusion in Written Genres [Popülist Söylemler: Yazılı Türlerde Dışlamanın Retoriği]. Document Design: Journal of Researchand Problem Solving, 4(2), 133-148. Hafta 10-15 (Medya, sosyal medya ve siyaset kesişmesi) ˗ Araújo, B. & Prior, H. (2020). Framing Political Populism: The Role of Media in Framing the Election of Jair Bolsonaro. Journalism Practice. doi: 10.1080/17512786.2019.1709881 ˗ Atay, A. D. (2018). Sosyal Medya Popülizmi ve Siyasi Hiciv: KKTC 2018 Erken Genel Seçimlerinde Bağımsız Aday Olan Çetin Sadeli Örneği. Uluslararası Dijital Çağda İletişim Sempozyumu, 18-19 Ekim 2018, Mersin, Türkiye, Bildiriler içinde. Mersin: Mersin Üniversitesi İletişim Fakültesi. ˗ Canovan, M. (1999). Trust the People! Populism and the Two Faces of Democracy. PoliticalS tudies, 47(1), 2-16. ˗ Ekman, M. (2014) The dark side of online activism: Swedish right-wing extremist video activism on YouTube. Medie Kultur: Journal of media and communication research (30):79-99. ˗ Engesser, S., Ernst, N., Esser, F &Büchel, F. (2017). Populism and social media: how politicians spread a fragmented ideology. Information, Communication & Society, 20(8), 1109-1126. doi: 10.1080/1369118X.2016.1207697 ˗ Erdoğan, E. ve Erçetin, T. (2019). Popülist Liderlerinin Başarısına Medya Sistemleri Perspektifinden Bir Bakış: Birleşik Krallık, Hollanda ve Türkiye Karşılaştırması. Moment Dergi, 6(1), 38-74. ˗ Ernst, N., Engesser S., Büchel F., Blassnig S., & Esser F. (2017). Extreme parties and populism: an analysis of Facebook and Twitter across six countries. (Version 1). Taylor & Francis. https://doi.org/10.6084/m9.figshare.5047852.v1 ˗ Gerbaudo, P. (2018). Social media and populism: an elective affinity? Media, Culture&Society, 40(5), 745–753. https://doi.org/10.1177/0163443718772192 ˗ Herbst, S. (2003). Political Authority in a Mediated Age. Theory and Society, 32(4), 481-503. ˗ Herkman, J. (2019). Populism in political cartoons: caricatures of Nordic populist leaders. Popular Communication, 17(3), 252-267. doi: 10.1080/15405702.2019.1614183 ˗ Hünler, O. S. (2019). Popülist Sağ ve Sosyal Medyada Nefret Söylemi. Eleştirel Psikoloji Bülteni, (8), 6-23. ˗ Jagers J. &Walgrave S. (2007). Populism as Political Communication Style: An Empirical Study of Political Parties’ Discourse in Belgium. European Journal of Political Research, (46), 319–345. ˗ Krämer, B. (2014). Media populism: A Conceptual clarification and some theses on its effects’. Communication Theory, 24(1), 42-60. https://doi.org/10.1111/comt.12029 ˗ Krämer, B. (2017). Populist online practices: the function of the Internet in right-wing populism, Information, Communication & Society, 20(9), 1293-1309. doi: 10.1080/1369118X.2017.1328520 ˗ Lee, C.-C. &Li, H. (2018). ‘Media events’: firstquarter of a centuryandthenext. Media, Culture&Society, 40(1), 127–130. https://doi.org/10.1177/0163443717726008 ˗ Mudde, C. (2004). The Populist Zeitgeist, Government and Opposition, 39(4), 541-563. doi: 10.1111/j.1477-7053.2004.00135.x ˗ Postill, J. (2018). Populism and social media: a global perspective. Media, Culture & Society, 40(5), 754–765. https://doi.org/10.1177/0163443718772186 ˗ Sennett R. (2010), Kamusal İnsanın Çöküşü (S. Durak ve A. Yılmaz Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınevi. ˗ Spohr, D. (2017). Fake news and ideological polarization: Filter bubbles and selective exposure on social media. Business Information Review, 34(3), 150–160. https://doi.org/10.1177/0266382117722446 ˗ SvenEngesser, Nicole Ernst, Frank Esser & Florin Büchel (2017). Populism and social media: how politicians spread a fragmented ideology, Information, Communication & Society, 20:8, 1109-1126, DOI: 10.1080/1369118X.2016.1207697 ˗ Tang, G. (2017). Media populism in post-handover Hong Kong: an investigation of media framing of public finance. Chinese Journal of Communication, 10(4), 433-449. doi: 10.1080/17544750.2017.1394889
Planlanan Öğrenme Aktiviteleri ve Metodları
Değerlendirme
Staj Durumu
Yok
İş Yükü Hesaplaması
| Etkinlikler | Sayısı | Süresi (saat) | Toplam İş Yükü (saat) |
|---|---|---|---|
| Ara Sınav | 1 | 1 | 1 |
| Final Sınavı | 1 | 1 | 1 |
| Derse Katılım | 15 | 3 | 45 |
| Proje Sunma | 2 | 20 | 40 |
| Bireysel Çalışma | 15 | 1 | 15 |
| Ara Sınav İçin Bireysel Çalışma | 1 | 16 | 16 |
| Final Sınavı içiin Bireysel Çalışma | 1 | 16 | 16 |
| Okuma | 15 | 3 | 45 |
| Toplam İş Yükü (saat) | 179 | ||
Program ve Öğrenme Çıktıları İlişkisi
| ÖÇ 1 |
| ÖÇ 2 |
| ÖÇ 3 |
| ÖÇ 4 |
| ÖÇ 5 |
* Katkı Düzeyi : 1 Çok düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 Çok yüksek